İnsanın sessizlik içerisindeki kendisine odaklanmasının ve kendine dönük yaptığı çalışmalar ile kendisini keşfinin mümkün olduğunu bilseydik okula filan gider miydik acaba ? 😅
Değişik konular hakkında kendimizi okullarda , eğitim ve öğretim hayatının mücadele alanında var etmeye çalışırken hep bir yarış , hep daha iyi olma çabası , hep bir mücadele ve başarı elde etmek yada hırs içerisinde olduk kimi zamanda . Aslında yetersizlik hissinin tatmin ve diğer konular ile üstünün örtülmesi , kendimize karşı geliştirdiğimiz yargılar ki bu konuda hepimiz çok yaratıcı , yetenekli ve cömertiz maşallah , debelenip durma hali içerisinde kendi potansiyelimizin kıyısında gezinme halindeyiz çoğunlukla .
Özellikle asana pratiğinde karşımıza çıkıyor , ters duruşlar , kol dengeleri vs derken genelde poza girişimiz ön yargı dolu oluyor , çokça yetersizlik hissi ve korku altyapısında , ve deneyime açıklık ve yargısızlık geliştirdiğimiz için genelde mağlup olarak çıkarak bayrakları iyice aşağı çekiyor ve daha çok yetersizlik hissine kapılarak - ki bunu bir de bedene yükleyerek - daha çok yükleniyoruz pratiğe . Daha güçlü olsun beden , daha esnek olsun , daha fazla daha fazla filan derken , kendini görmezden gelen minik Egomuz ve zihnimiz ile ilgili bir şeyler yapmak konusunda geri planda kalmayı tercih ediyoruz . Asıl bizi aşağı çeken ağırlığın temeline inmek ve oradan bakmak zor geliyor çoğumuza ve bu çizdiğimiz çerçevedeki sınırların dışındaki potansiyelimizden uzakta yaşıyoruz, kendimiz ile ilgili tek limitin biz olduğundan bir haber şeklinde;
Kısaca ;
LiMİT ~ SİZ ~ SiNİZ
Comments