Bırakmak kolay bir mesele değil bu hayatta . Her Şeye bu kadar tutunurken gerçekten çok zor bırakmak . Geçtiğimiz haftadan beri çok düşünüyorum, üzerine yaptığım satsang , sonrasında pratikler vs …
Yapraklarının altındaki öze ulaşma isteği cesaret ister gerçekten . Sadece cesaret değil , azim ve istikrar da gerekiyor yani özünde ÇABA ( abhyasa ) . Peki ya sadece çabayla varılabilecek bir şey mi bu ? Hesap kitap yaparak ulaşılabilecek bişey mi sence ? Çaba kadar teslimiyet ( vairagya ) de gerekiyor. Beklentisizlik içerisindeki çaba hali diyebiliriz belki . Biraz daha anlamamızı kolaylaştırır 😅. Sonrasında yavaş yavaş sadeleşiyor insan . Kendini saklamak istediğin etiketleri yavaş yavaş sıyırmak ve bırakmaya başlamak iyi geliyor ....Aslında daha derindeki öze olan yolculuk . Ne kadar bıraktığını zannetsen de diğer tutunduklarını farkederek yolun uzunluğunda durup kendine bakmak iyi geliyor ara sıra ... Daha yalın , daha çıplak ve Aslında daha SEN olan özüne bakmak . Görmediğin hallerini görmek ve bu çıplaklığın içinde sadece kendin olmak ....
Çoğu zaman ürkeriz ÇIPLAK olma halinden . Unuturuz bu dünyaya gelişimizde de çıplak ve yalın bir haldeydik aslında . Gidiş seremonisi de çok farklı olmuyor gerçi😅 . Utanç duyuyoruz belki var oluşumuzdan , bedenimizden ve birçok şeyden . Ve saklamaya , üstünü örtmeye ve kapatmaya çalışıyoruz ....Kendini her haliyle yalın görme doğasına olan uzaklığımız , aslında kendi özümüze olan mesafemiz . Üzerine örtmeye çalıştığın şeyleri sıyırma cesareti gösterdiğinde kendi güZelliği ile tanışıyor insan , daha yalın sade ve ÇIPLAK haliyle ...
Comentarios